Opuszona jama(Zajęta jednakże przez Kaukazu)

Crimson

Crim jak codzień wesoło dreptał sobie dróżką. Och, zbierał kwiatki, ale nik nie mógł się o tym dowiedzieć. zatrzymał sie przy grocie siostry, by złożyć jej wizytę. Przechodąc obok jej mieszkania usłyszał dziwną rozmowę Kaukazuume i Damiry. Z początku zaczął chichotać, ale zaraz potem zdał sobie sprawę z powagi sprawy xdd. Wszedł, odchrząknął i chrypliwym głosem spytał:
-Emm, nie przeszkadzam?
Zlustrował Damirę od góry do dołu. Zrobił swoją popisową minę[jak na avku].
-Widze, że przeszkadzam, więc sobie pójdę... a z tobą Damira rozmówię sie później-dodał surowym tonem. w duszy pokładał się ze śmiechu, ale chciał trocę nastraszyć Damirę.

Kaukazu

Spojrzała ostro na Damirę - Widzisz? A nie mówiłam? - Fuknęła, ale w głębi duszy nie obrażała się wcale. Ułożyła się naprzeciw niego. - Rób, co chcesz - Mruknęła cicho - ale słyszałeś, co mówił Crim... - Zaśmiała się cicho, wspominając minę brata. - No? Teraz ja czekam na twoją decyzję. - Zamruczała.

Damira

-Hehe... Czyli, że się zgadzasz...? Serio? - Spojrzał jej w oczy - W sumie, jeśli nie chcesz, to nie. Nie będę cię do niczego zmuszał... Dobrze, jeśli ja mam podjąć decyzję, to... Spojrzał na wejście - Zaczekaj tu chwilę... - Zeskoczył i wyszedł z jaskini. po chwili wrócił, niosąc na plecach spory kamień. Znów wybiegł, za moment wrócił z drugim. Zasłonił nimi wejście. Nie chciał, żeby ktokolwiek przeszkodził im w takim momencie. Spojrzał na partnerkę. Usiadł i czekał, aż zeskoczy. Zasłonił w międzyczasie szpary w wejściu drobnymi kamyczkami.
-Zchodzisz? Bo mi się nieeeee chce znów tam wdrapywać - Puścił do niej oczko i uśmiechnął się. Machał powoli ogonem i patrzył na Kaukazu.

Kaukazu

-Hahaha! Zgoda... Nie sądzę, by Crim tu wrócił... - Zeskoczyła na dół i liznęła Damirę w nos. - No? - Spojrzała nań swoją miną specjalną(jak na avie). Położyła się obok niego i czekała. Niedługo potem z jaskini wydobywały się śmiechy i inne dźwięki(XDDDDD), które odstraszyłyby nawet Crima. ~Tak, zrobili to! ~Nareszcie! - Te myśli przekazywały sobie drzewa, skały, ziemie, wody, wiatry, cała okolica... Tak, tak, te dwa rysie współżyły ze sobą...

Crimson

A Crimson stał za kamienną ścianą i pokładał sie ze śmiechu. Miał nadzieję, że kiedy skończą Damira wyjdzie i Crim narobi mu wstydu. Schował sie jednakże na krzakiem i czekał na dalszy bieg wydarzeń. Oł jeeaaa, Crim jest wujkiem!

Damira

Odepchnął kamienie i stanął na progu. Westchnął. Było mu trochę głupio, w końcu był to jego pierwszy raz, ale jego ciało przenikał miły dreszcz. Uśmiechnął się w stronę Kaukazu i wyszedł, mówiąc:
-Pójdę znaleść coś do jedzenia.
Spojrzał na krzaki, które, krótko mówiąc, śmiały się, pacnął w nie łapą. Usłyszał głośne ,,Aaauuuć!'' i odskoczył jak oparzony. ,,Co to? Wiem, że rośliny to istoty żywe, ale bez przesady...'' - Pomyślał lekko zdumiony. Zostawił krzak w spokoju i ruszył w stronę lasku, z którego dochodził go zapach zwierzyny.

Kaukazu

Zauważyła ,,śmiejący się krzak''. Podeszła do niego i obwąchała go. Obeszła dookoła. Zrobiła minę(jak na avie), przewróciła oczami i mruknęła:
-Eh, Crim, jesteś wstrętny. -Wskoczyła na krzak i zaczęła walić w niego łapami.
-Spadaj, wracaj do swojego domku - śmiała się.

Crimson

//Damira, nie piszemy za innego usera.//

Wyskoczył zza krzaka.
-No juuuż! Dobra! Przestań!-oganiał sie od Kaukazu. Kiedy już odało mu się oswobodzić wskoczył na plecy siostry.
-Wiiiooo!Ichaa! Za Damirą!-krzyczał starając sie akcentowac końcówki wyrazów tak, aby jego głos brzmiał kowbojsko xD

Kaukazu

Stanęła na tylnych łapach i brutalnie zrzuciła brata. Musnęła go ogonem po nosie. Podreptała za Damirą do lasu. Chciała znaleść coś, czym mogłaby umościć posłanie w swoim domu. Zaraz potem wróciła, niosąc na grzbiecie i w pysku chrust. Spojrzała na Crima. Potem weszła do środka. Ułożyła chrust i runęła na niego jak długa. Westchnęła i położyła głowę na łapach. Usnęła.

Damira

Właśnie wrócił, niosąc w pysku zamordowaną przez siebie sarnę. Z jej krtani ciekła krew, można się domyślić, że zabił zwierzę przegryzieniem jej. Uśmiechał się. Zobaczył Crimsona. Podszedł doń.
-Czemu tu tak leżysz? Szpiegujesz nas? - Uniósł brew w dziwnym grymasie i westchnął, upuszczając zdobycz. Szybko odsunął ją na bok.
~Byle dalej od niego, jeszcze ją zje...-myślał, wlokąc ją do domu. Zobaczył śpiącą Kaukazu. Uśmiechnął się pod wąsem. Wniósł sarnę na szczyt i cicho zszedł. Liznął ukochaną w nos. Zamruczał i ułożył się tyłem do wejścia, czyli także tyłem do Crima. I to nie bez powodu. Trochę go to denerwowało
~Chyba dam sobię łapę uciąć, jeśli on nas nie prześladuje...

Kaukazu

Obudzil ja Damira. Przeciagnela sie.
-No, no! Jedzonko! Coz, przyszle matki musza jesc! - Zasmiala sie i ugryzla cieple mieso. Zaczela zuc fragment skory.Usiadla, prostujac sie. Byla glodna. Po kilku minutach sarna nie miala juz nogi. Kaukazu miala na pysku krew. Zeszla powoli i ociezale, lecz z niesamowita zrecznoscia, jak na swoj stan, i ulozyla sie na chruscie.
-Reszta na pozniej - ziewnela. Ulozyla sie na chruscie i patrzyla na Damire. Mruczala. Rozmyslala o tym, co bedzie dalej w jej zyciu.

Crimson

Wszedł i przyłączył się do uczty.
-Kiedyś oddam. nie ja was nie szpieguję... Robię wan na złość.-mowiedział połykająk duży kawałek mięsa. Zastrzygł uchem i pokazał język Damirze.
-Mly-y!

Kaukazu

Fuknela w strone brata.
-Zostaw, sam sobie upoluj!
Powoli wdrapala sie na dore i zrzucila go na dol. Ulozyla sie, zagradzajac mu droge do sarny. Sama zaczela jesc. Miala jakes takie wahania humorow, ale w jej stanie bylo to normalne. Odpychala brata noga. W koncu odpuscila, zostawila sarne na pastwe losu i zjechala na dol. Byla bardzo zmeczona i niewyspana, Bog wie, czemu. Wyszla. Postanowila przejsc sie gdzies.

Crimson

//Pisz ortograficznie Kau, bo admin nie może pisać jak niewydażony n00b. Zrób coś z tym, bo stracisz admina!//

Nie robił sobie nic z uwag Kaukazu. I tak był od niej silniejszy, więc... Co mogła mu zrobić? Zbliżył się spowrotem do sarny urwał jej nogę i odszedł do swojego legowiska.
-Przecież mówię, kiedyś oddam...-mruknął na koniec.

z.t.

Kaukazu

Pokazała język bratu. Podeszła do Damiry i musnęła go ogonem. Westchnęła, siadając obok niego. Poczuła ból. Wiedziała, co się dzieje.
-Już czas- sapnęła cicho do Damiry. Położyła się na sianie i czekała. Kuliła sie z bólu. Zaciskała zeby.