Święte wzgórze Thai 'Khempurru

Crimson

{Wzgórze, niewielkie. Ziemia spalona słońcem, niebieko - szarego koloru. Na szczycie mała kaplica. Świątynia Dulienn i Eu 'Phross. Częso przychodzą tu członkowie Klanu Północnych Wiatrów by oddawac cześć swym bogom.}

Damira

-To tu... - Wskazał łapą góry rozciągające się na granicy widnokręgu.
-Mam nadzieję, że nie byłaś tu... Bo zepsułoby to niespodziankę... Hm?
Ja byłem tu kilka razy... I wciąż fascynuje mnie ten widok. Pięknie. Bardzo pięknie. Jak ty myślisz?

Kaukazu

-Łał! Pięknie... Hm? Co mówiłeś? Nie, nie byłam tu nigdy. Masz rację, prześliczny widok. Taki... Taki... Taki...!

Damira

-...Romantyczne? - Spojrzał na Kaukazu. Naprawdę się w niej zakochał. To nie było zauroczenie. W jej oczach widział morze i ukochany krajobraz gór. Zamrugał kilka razy. Jego oczy zabłysnęły, stały się większe. Damira usiadł naprzeciw Cystral. Zachodzące słońce sprawiało, iż Kaukazu wyglądała jeszcze piękniej.
-Kaukazu... Muszę... Muszę ci coś powiedzieć. Może to zbyt wcześnie. Rozumiem, że możesz być oburzona, ale... Kaukazu... - Wstał szybko i spojrzał rysicy w oczy. -To naprawdę bez sensu, za szybko... Pierwszy raz czuję się tak... Wolny! Kiedy jestem przy tobie, czuję beztroskę. Jakby nic mnie nie obowiązywało. Ty też to czujesz? - Zaczął nerwowo machać ogonem - Kaukazu, ja... Ja... Ja cię... K-o-ch-a-m...! - Przeliterował słowo z wysiłkiem. Stał nieruchomo, patrząc jej w oczy. Czekał na to, co się teraz stanie.

Kaukazu

Znieruchomiała. Teraz zrozumiała, czemu Damira tak się zachowywał. Czuła, jak nogi wrastają w ziemię. Jej pazury mocno wbiły się w glebę. Ciężko oddychała. Ona też czuła się tak... Jak czuł się Damira. Wolna. Spuściła wzrok, patrzyła na łapy. W końcu znów spojrzała na Damirę. Cóż mogła poradzić? Ją też to trafiło...
-Ja... Ja też... Też... Też... Dobra, poddaję się. Nie lubię wzruszających scenek, ale co tam? Kocham cię! Ja też cię kocham! Kocham...
~Powiedziałam to! Co mnie napadło? Eh, to pewnie miłość...
Zaczęła się w duchu śmiać, uśmiechnęła się. Nadal nie mogła się ruszyć.

Crimson

-Huuurrraaa!-krzyczał wbiegając.
-Mwehehe, Kaukazuume, będziesz miała dziecko! A może i nie...A może tak!-krzyczał jej do ucha rozradowany. miał oczywiście na celu skopromitować ją na oczach jej wybranka.
-Aaaa ty?-spytał Damirę[to się odmienia?] robiąc swoją głupią minę[taką jak na vku xdd]
-Będziesz musiał dbac o moją siostrę, a skoro już się zakochaliście to można powiedzieć, że jesteście doroooooośliii!-wymachiwał swoją różową różdżką nad ich głowami. Posypał ich jakimś magicznym pyłem i tak oto włosy Kaukazu nabrały blasku a muskulatura Damiry zwiększyła sie dwukrotnie. Doooorooośliii!
// Kaukazu i Damira otrzymują range dorosły//
-Bla, bla, bla...-czytał biblię.
-Tak więc, czy wy sie chcecie pobrać? nooo, pewnie, że chcecie! Ogłaszam was... nooo, tym...żonem i mążą? nieee, mężem i żoną, ooo tak!-zdjął zielony 'szalik' księda i wyrzucil Pismo Święte za sibie nie patrząc gdzie poleci.

Kaukazu

-Criiim...! Następnym razem, jak mi się zjawisz w takiej chwili-ukręcę łeb!
~no, no... Dorosła? - pomyslała.
-Crim, swoja drogą... Ile ty masz lat???

Crimson

-Na pewno więcej od ciebie-mruknął i wyjął podręczny kalkulatorek.
-Eiii...3 do potęgi...2 dodać 5...podzielić na 10...-mruczał niewyraźnie.
-Dwa. ale na ludzkie będzie więcej, na pewni jestem na tyle dojrzały, by udzieliś wam ślubu!-burknął starając się, aby jego głos przybrał surowego tonu.
-Ale nie jestem kapłane, to i tak był tylko ślub cywilny! Kościelny weźmiecie kiedy indziej... tak wiem, Bilblia i ten szal to była przesana-dodał. Puślił oko do Damiry i naprostował swój ukręconu łeb.

Kaukazu

Cóż... Damira, wracajmy do Insdyllo... Tak, to ta karakalica. Przygarnęłam ją. Mam nadzieję, że nie przeszkadza ci... Ah, Damira... Gdzie mieszkasz?

Damira

-Ekhem... Wlasciwie to nie mam jeszcze legowiska... Musze znalesc miejsce...
Kopnal delikatnie Crimsona w kostke i mrugnal. Ruszyl w strone domu Kaukazu[/list]

Crimson

Crimson uśmiechnął sie szelmowsko.
-Nikt nie kopie tak dobrze jak ja. Zanim Damira znalazł sie poza granica wzgórza dostał kopniaka od Crimsona.
-To tak na szczęście.-dodał oblizując sie po swym chabrowym nosie.

Kaukazu

//bede pisac w 1 osobie//
Przyszlam i zajrzalam do swiatyni. Usiadlam, wciagajac zapach kwiatow, ktore staly w wazonach. Ulozylam sie na podlodze i patrzylam na kamienny posazek w ksztalcie kota. Machnelam ogonem, przewracajac jeden z wazonikow. Zaczela plynac woda. Wstalam i odsunelam sie. Oblizalam sie po nosie. Zobaczylam wykuty w kamieniu fotel, usiadlam w nim i przeciagnelam sie. Sama... Dobrze mi pobyc czasem w samotnosci. Przewrocilam sie na plecy i patrzylam w sufit. Widzialam dziwne symbole i malunki. Jeden z nich przedstawial dwa dorosle rysie i dwa male. Pomyslam o mnie, Damirze i o naszych dzieciach. Czy tak bedzie wygladac nasza rodzina? Na pyszczkach rysiow widnial usmiech. ,,Piekne malowidla'' - pomyslalam i przewrocilam sie na bok. Westchnelam glosno i zamknelam oczy. Nie po to, by spac, lecz po to, by znalesc sie w swiecie marzen...

Crimson

//To nie świątynia, tylko święte wzgórze! I masz pisać ortograficznie, bo nie pozwolę ci dłużej adminować!//