Legowisko wybranego

Crimson

{Po wejściu do świątyni widać liczne, strome schody. na ich końcu stoi majestatyczny, ogromny tron. Siedzisko wyłożone jest skórami. Na nich zaś leży tajemnicza postac. Ma wielki uszy, cętkowane futro i zasniedziały medalion na szyi. Tak, to Złoto Zachodu, Crimson. To jego legowisko}

Leżał i chrapał donośnie, nie dając spokoju innym.

Insdyllo

Mała karakalica zawędrowała do dziwnej świątyni. Zobaczyła tron i skóry. Była dość zmęczona, dalej nie miała legowiska... Mając małą nadzieję, że nikt tam nie mieszka, ułożyła się na skórkach i zasnęła.

Crimson

Kiedy zobaczył owe zdarzenie zmarszczył czoło i starał sie, by jego głos nabrał surowego tonu.
-To ty jesteś Insdyllo? Skoro ty to Insdyllo, to przedstawiam ci MOJE legowisko.-burknął nieco zezłoszczony. no ale w końcu liczy sie pierwsze wrażenie, więc przyjął bardziej ciepły ton.
-Możesz mieć własne legowisko, w okolicach Everestu, obok Kocixu...Ona jest piewszą członkinią klanu Północy.-mówił pokazując łapą gdzieć w oddali. Westchnął i wszedł po majestatycznych schodach na górę. Stanął obok tronu i czekał, aż młoda kocica zejdzie.

Kaukazu

Zajrzała do świątyni, mając nadzieję, że brat śpi-mogłaby go wtedy nastraszyć. Kiedy zchodziła po gładko wyrzeźbionych schodkach, zobaczyła jednak, że brat nie śpi, lecz stoi zwrócony głową w stronę tronu, na którym coś było. Kiedy podeszła bliżej, na taką odległość, jaka dzieliła Crimsona od tronu, zobaczyła małą kotkę. A raczej... Karakalkę. Siedziała z podwiniętym ogonem i łypała niepewnie to na Crima, to na nią. Od razu zrozumiała-Ona nie miała się gdzie podziać. Podeszła więc na tyle blisko, że mogła położyć łapę na jej ramieniu. Mrugnęła do niej swoim normalnym okiem(bo jedno ma malutkie, czarniutkie, a to drugie normalne i zielone), dając porozumiewawczy znak, by się nie bała. Zagadała:
-Jestem Kaukazu, a ty? Ekchem... Ponoć Insdyllo... Czy jakoś tak... Nie bój się, jesteś jedną z nas! -Wyciągnęła lewą przednią kończynę w stronę Crima, potem wskazała siebie, a na końcu dotknęła łapą nosa Insdyllo.
-Nie masz gdzie mieszkać, co? Może... Zamieszkałaby u mnie, co ty na to? - Zwróciła głowę w stronę Crimsona i oczekiwała odpowiedzi. Po jakichś dwóch sekundach znów spojrzała na karakalicę.
-To jak? Chcesz? - I uśmiechnęła się.

Insdyllo

Niepewnie spojrzała na Kaukazu. Kiedy dotarło do niej, że nic jej nie grozi ze stronny rysicy(Tak się mówi na samicę rysia? Czy innaczej? :/ ), pokiwała powoli głową i zeskoczyła z tronu, zostawiając na nim wszędzie pełno swojego futra-czyżby złysiała ze strachu Question

-J-już idę... - Pisnęła drepcząc za wychodzącą Kaukazu. Spojrzała na Crimsona, który, po obejrzeniu tronu, żucił jej przewiercające spojrzenie. Szybko wybiegła, chcąc uniknąć krzyków i kłótni.

Crimson

Fuknął pod nosem i sam ułożył sie na trpni. Machnął łapą w strone Kaukazu i pogrążył w myślach. "Coś takiego..."-błądził. "Takie małe a tak może nabroić...No cóż, dobrze, że lubię małe kociaki..."-uśmiechnął sie do siebie. zamknął oczy i popadł w błogi sen.